تفاوت ترامپ با رؤسای جمهور گذشته امریکا در چیست؟

حسن اسدی تحلیل گر مسائل سیاسی و روابط بین الملل

متاسفانه دوستان تصمیم گیر در عرصه سیاست کشور و دارندگان نظر و رای در این حوزه به یک واقعیت بسیار عریان که ترامپ و دولت او متفاوت از روسای جمهور سابق و دولت های آنها می باشند و بالتبع در برقراری ارتباط و حتی اتخاذ مواضع با ترامپ و دولت او باید متفاوت از گذشته به امریکا و سیاست های آن  نگاه و تصمیم گیری شود توجهی نمی کنند برای نمونه ترامپ و دولت او میراث دار دوره رکود سخت اقتصادی و افول رشد صنعتی در امریکاست و همین نکته باید مسئولان ما را وا دارد که متناسب با ویژگی های این پدیده به تولید انتظار و یا انتخاب راه برای ارتباط با او پیشقدم شوند.

مهمترین ویژگی ترامپ وابستگی او به تکنوکراسی محض و به نوعی نگاه صرفا اقتصادی و تکنیکی به عالم سیاست است تا جایی که او هیچ اقدامی را با آن سینه باز و به نوعی نگرش سیاسی موجود در نزد افراد و جریانات سیاسی به انجام نمی رساند و از این روست که او دست به ماشه می برد اما نمی چکاند چون تامل می کند تا راه دیگری را که سود آوری خاصی داشته باشد از درون اتفاقات و پدیده های احتمالی استخراج کندوازاین روست که ترامپ و دولت او رفته رفته خود را ازافراد دارای نگرش محض سیاسی دور می دارند و می کوشند تا مبادا تصمیم های آنها سیاقی معمول در حوزه سیاست داشته باشد.

ترامپ به مشکل ایران از منظر نگاه به موقعیتی بسیار ممتاز می نگرد و هیچ عجله ای ندارد تا آن را به اتمام برساند زیرا که او دریافته است که مشکلی به نام ایران در منطقه می تواند به منزله یک زمینه و گستره بسیار عالی اقتصادی نگریسته شود که هر مقدار طولانی تر وبه نوعی غامض تر شود مزایا و سود آوری بیشتری برای امریکا در پی خواهد داشت و به نوعی امکان بازگشت رکود را بعید و نا ممکن خواهد کرد .
اما با همه این احوال نباید مسئولان و سیاست ورزان کشور از دریافت این واقعیت دور شوند که تحرکات نظامی ایران نباید سمت اوج یابنده ای پیدا کند زیرا که محافل و مجامع محض سیاسی درون امریکا که سخت در مقابل رفتارهای ترامپ خود را در تنگنا یافته اند و دوست نمی دارند این نوع از نگرش و فعالیت سیاسی در امریکا نهادینه و سازمان یافته شود با آوردن فشار ازاین باب که امریکا با سکوتش حیثیت خود را در جهان از دست می دهد دستگاه تصمیم گیر در امریکا را به اتخاذ و اعمال مواضع نظامی وادار سازد
از سوی دیگر باید بخاطر داشت که دولت های منطقه حتی همان هایی که ما فکر می کنیم با ما همراه هستند و یا با دیدن ضرب شست های ما ترس مانع ازاتخاذ مواضع شدید در نزد آنها خواهد شد این واقعیت را درک کرده اند که نمی توانند ایران را درشرایط  فعلی قبول و تحمل کنند و همین امر ممکن است آنها را براهی هدایت کند که در اثر آن کمترین جرقه ای از یک ماجراجویی کشور و منطقه را که به هرحال همه دارایی های امت مسلمان در آن نهفته است با تهدید ومخاطراتی جدی و ویرانگر روبرو سازد.

  تحریریه مجله ایرانی روابط بین الملل