دکتر حسین مفیدی احمدی دکتری روابط بین الملل و کارشناس مسائل اروپا در پنجاه و دومین نشست گروه مطالعات روابط بین الملل
تدوین:زهرا شریف زاده
پیشران مهم بعدی که بنظر من بسیار مورد اهمیت است امکان تبدیل شدن پدیدار رفع تحریم های تسلیحاتی ایران است به یک نقطه عطف در تغییر قوای منطقه ای به نفع ایران یا از یک زاویه دیگر تضعیف یا به کنار گذاشتن گزینه توافق جامع با ایران است.مسئله ای که با سطح عملی بودن خریدهای تسلیحاتی ایران چه از منظر کیفیت و چه از منظر کمیت وسطح باز شدن دست های ایران در ارسال و ارائه اسلحه و کمک های مستشاری به پراکسی های منطقه ای اش ارتباط وثیقی دارد.بدیهی است توان مالی ایران در خریدهای تسلیحات سنگین ،محاسبه و ادراک سطح اراده و توان کشورهایی مثل روسیه و چین برای فروش سلاح و فنآوری های نظامی بویژه سامانه ها وتسلیحات پیشرفته تر و امکان خرید و فروش تسلیحاتی در متن تحریم های گسترده و پیچیده ای که امریکا بر ایران تحمیل کرده است .بخشی از عدم قطعیت های مرتبط با این پیشران هستند.
ادراک اروپا از واکنش کشورهایی مانند عربستان و اسرائیل هم به پایان تحریم های تسلیحاتی ایران بنظر می رسد که پیشران واجد اهمیتی است.چشم انداز استمرار حکمرانی آقای ترامپ هم پیشران بسیار مهمی است .اروپایی ها در واقع به اندازه ترامپ به تقویم انتخابات امریکا توجه دارند و هر چه شانس آقای بایدن را برای پیروزی در انتخابات 5 نوامبر بیشتر بدانند احتمال اینکه سه کشور اروپایی با امریکایی ها همراهی بکنند بنظر من کمتر می شود.
نکته بعدی هم تفسیر و ادارک اروپا از کنش امریکایی،کنش امریکا از این منظر است که آن را کنشی انتخاباتی و سرناچاری فرض کند و یا اینکه امریکا را در تحدید یعنی محدودسازی تسلیحاتی ایران مصرّ درک بکند.این هم بنظر من واجد اهمیت است.بنظر من در بین این چندپیشرانی که خدمت عزیزان عرض کردم سه تا پیشران اهمیت بیشتری دارند:
-
یکی امکان استمرار بازی اروپا در میانه ترجیحات ایران وامریکا
-
ادراک اروپا از واکنش ایران به از دست دادن مزیت پایان تحریم تسلیحاتی
-
امکان تبدیل شدن پدیدار رفع تحریم های تسلیحاتی ایران به یک نقطه ی عطف در تغییر موازنه منطقه ای به نفع ایران هم دو پیشران مهم بهدی هستند