دکتر مهدی کردی  دکتری تخصصی روابط بین الملل

رژیم اسرائیل ظرف سالها و ماههای گذشته؛ همواره حقوق مردم غزه را به طرز بسیار آشکاری نقض کرده است. اوج این نقض و تجاوز به حقوق مردم غزه؛ ظرف مدت هفده روز اخیر در حال مشاهده می باشد که اشکال مختلفی از مصادیق جنایت علیه بشریت در حال اتفاق افتادن است.

رژیم اسرائیل در سال 1951 به کنوانسیون های چهارگانه ژنو ملحق گردید. اما تل آویو مدعی است مناطقی مانند غزه؛ کرانه باختری رود اردن و قدس شرقی؛ در زمان اشغال توسط اسرائیل؛ تحت حاکمیت هیچ کشوری نبوده است. بنابراین نمی تواند به عنوان یک سرزمین تحت حاکمیت یک دولت عضو کنوانسیون های چهارگانه ژنو در نظر گرفته شود.

به تعبیر دیگر رژیم اسرائیل مدعی است با اشغال این مناطق؛ حاکمیت هیچ کشوری را نقض نکرده است. زیرا این مناطق از 1948 تا 1967 در اشغال مصر و اردن بوده اند و پیش از آن تحت قیمومیت برتانیا و زیر نظر جامعه ملل قرار داشته اند.

در رد استدلال رژیم اسرادیل باید به چند نکته توجه نمود: نخشت؛ دولت فلسطین به عنوان یک موجودیت مستقل از طرف بیش از 100 دولت مورد شناسایی قرار گرفته است. دوم؛ مردم ساکن غزه به عنوان اتباع اسرائیلی شناخته نمی شوند. بنابراین جنگ 22 روزه یک درگیری مسلحانه بین المللی محسوب می شود که کنوانسیون چهارم ژنو بر آن حاکم است.

از سوی دیگر بر اساس قطعنامه 1322 و همچنین دیوان بین المللی دادگستری در نظریه مشورتی خود در مورد ساخت دیوار حائل؛ اسرائیل را به عنوان قدرت اشغالگر معرفی کرده اند و از این رژیم خواسته اند بر مبنای قواعد کنوانسیون های مذکور به تعهدات خود عمل نماید.

با وجود تمام موارد مذبور؛ اما رژیم اسرائیل به دلیل برخورداری از حمایت بی چون و چرای آمریکا؛ هیچگاه وقعی به حقوق مردم غزه نمی نهد. چراکه حتی اگر لازم باشد واشنگتن در حمایت از تل آویو؛ دادستان دیوان کیفری بین المللی لاهه را تحت فشار می گذارد تا از سمت خود استعفا داده و بیش از این مزاحم اسرائیل نشود.

تحریریه مجله ایرانی روابط بین الملل